Γράφει ο Κωστόπουλος Αναστάσιος:
Είναι γνωστή η ιστορία του Δούρειου ίππου και πως κατέκτησαν την Τροία, οι Αρχαίοι Έλληνες. Από τότε κύλησαν χρόνια, αιώνες, όμως κατά χρονικά διαστήματα υπήρξαν κι άλλοι Δούρειοι Ίπποι στην ιστορία, οι οποίοι διδασκόμενοι από την πονηριά του Οδυσσέα, προσπάθησαν να
κατακτήσουν πόλεις, κράτη και εξουσία.
Σήμερα υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν χρησιμοποιώντας Δούρειους Ίππους να ξανακατακτήσουν την εξουσία που έχασαν, Είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν ένα Δούρειο ίππο όχι κατά ανάγκη με ξύλινη κενή κοιλιά, αλλά σήμερα αυτός μπορεί να είναι ένας, νέος πολιτικός σχηματισμός, ένα νέο πρόσωπο, που προσπαθούν οι μη έχοντες την εξουσία που είχαν κάποτε, να τα χρησιμοποιήσουν για να την ξανακαταλάβουν.
Ηχηρό παράδειγμα ο πολιτικός σχηματισμός της ΕΛΙΑΣ. Τι κάνει το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου; Προσπαθεί να δημιουργήσει εκείνο το νέο προσωπείο στου οποίου την ``κοιλιά΄΄, θα κρυφτούν όλα εκείνα τα στελέχη που δημιούργησαν την σημερινή κατάσταση στη χώρα. Στελέχη που σήμερα κατηγορούνται ή άλλα στελέχη που στήριξαν εκείνους που κατηγορούνται για μίζες, ατασθαλίες κλπ. Τι προσπαθούν να πάρουν; Μα την χαμένη τους εξουσία, τη χαμένη θέση που κατείχαν για να ξανακυβερνήσουν, ξεγελώντας τον Ελληνικό λαό, όπως τότε στην Τροία τους Τρώες όχι για να τον σώσει αλλά για το δικό τους προσωπικό συμφέρον , για την δική τους διαστροφή της εξουσίας.
Το ίδιο φυσικά θα κάνει και η Νέα Δημοκρατία, αν δει ότι το πολιτικό της μέλλον δεν είναι αυτό που περιμένει. Αν θέλετε το έκανε, γιατί χρησιμοποίησε ένα αντιμνημονιακό λόγο και μόλις πήρε την εξουσία, μας οδήγησε πιο βαθιά στο μνημόνιο(και ο λόγος είναι Δούρειος Ίππος). Ως ένα μεγάλο βαθμό αυτό το έκανε και η παλιά Πολιτική Άνοιξη, μέσω της Νέας Δημοκρατίας. Τι έκαναν τα στελέχη της Πολιτκής Άνοιξης, με προεξέχοντα τον Πρωθυπουργό; Χρησιμοποίησαν τον Δούρειο Ίππο που λέγεται ΝΔ και ήρθαν στην εξουσία. Αυτό είναι το καλύτερο παράδειγμα το οποίο (χάρη αστεϊσμού) θα πρέπει να το διδάσκουν στα σχολεία
Υπάρχουν όμως μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή τέτοια φαινόμενα, δηλ. πολιτικοί Δούρειοι Ίπποι; Φυσικά και όχι.
Εξετάστε τώρα που έχουμε δημοτικές εκλογές, αυτούς που ευαγγελίζονται ότι είναι ανεξάρτητοι, ότι δεν τους στηρίζει κανείς, και ότι δεν υπακούν σε κομματικές γραμμές.
Εξετάστε τα νέα ονόματα που κατεβαίνουν επικεφαλής στην τοπική πολιτική σκηνή και δείτε αυτούς, που είναι γύρω τους και πίσω τους. Αν τους εξετάσετε ειλικρινά και αντικειμενικά, τότε θα δείτε πολλούς που χρόνια πριν, άσκησαν εξουσία. Την χάσανε από την ψήφο των δημοτών και προσπαθούν να την ξαναπάρουν, για να συνεχίσουν το έργο για το οποίο καταδικάστηκαν, ενθρονισμένοι στις παλιές καρέκλες τους.
Ο Δούρειος Ίππος είναι ένας ιός στην πληροφορική, που καταστρέφει αρχεία του υπολογιστή. Έτσι όμως είναι και στην κοινωνική και πολιτική ζωή, ένας ιός που θέλει να καταστρέψει ότι καλό υπάρχει στον τόπο. Γιατί όταν ενδιαφέρεσαι μόνο για τη θέση και όχι για την ουσία που είναι να παράγεις έργο, τότε έρχεται η παρακμή, η μιζέρια, γιατί κανείς απ΄αυτούς δεν είναι ικανός, να διοικήσει καλύτερα απ΄ ότι είχε διοικήσει.
Το παλιό δεν μπορεί να φέρει το νέο, τη φρεσκάδα, την νέα άποψη, απλά αναπαράγει αυτό που έχει μάθει να κάνει, την πολιτική του επιβίωση.
Ο ελληνικός λαός λέει`` άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς΄΄, όπως επίσης και ο Μπρεχτ είχε πει κάποτε , ``Βλέπω το παλιό να έρχεται, με ξένες πατερίτσες΄΄.
Θέλει ο ελληνικός λαός (είτε στην κεντρική ή στην τοπική πολιτική σκηνή) να τον ξεγελάσει το παλιό, μέσα από ένα νέο πρόσωπο ή ένα νέο πολιτικό σχηματισμό,και να διοικήσει ξανά; Μπορεί να το ψηφίσει.
Θέλει πραγματικά ο τόπος να αλλάξει και να ευημερήσει;
Τότε μπορεί να επιλέξει με ``καθαρό μάτι΄΄ εκείνο τον άνθρωπο, εκείνη την ομάδα , εκείνο τον πολιτικό σχηματισμό, που δεν φορά πολιτική μάσκα , απευθύνεται στην καρδιά του, δεν φοβάται να τον κοιτάει στα μάτια γιατί είναι καθάριο και κρυστάλλινο, που δεν μιλά, δεν αναλώνεται σε πολιτικούς φανφαρονισμούς, παρά μόνο μιλούν τα έργα και η δράση του.
Η επιλογή είναι δική μας , η ευθύνη της επιλογής, βαρύνει ξεχωριστά τον καθένα μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου