Πολιτικό υπόβαθρο

Δεν είναι απορίας άξιο γιατί τον τελευταίο καιρό όλα τα πληρωμένα παπαγαλάκια επικέντρωναν τα αρνητικά τους σχόλια σε επιθέσεις προσωπικού χαρακτήρα.

Είναι προφανές πως τα παπαγαλάκια δεν τα

κόβει και πολύ, γιατί πάντα έχουν το νου τους στο κεχρί, δηλαδή στο φουσκωμένο πορτοφόλι.

Είναι επίσης βέβαιο πως όλοι, ακόμα και όσοι δεν γνωρίζουν, καταλαβαίνουν με ποιον τρόπο φουσκώνει το πορτοφόλι ενός δημοσίου υπαλληλάκου που βρέθηκε σε θέση ευθύνης να διαχειρίζεται και να ξοδεύει άπονα και ασύδοτα το δημόσιο χρήμα.

Το σίγουρο είναι πως τα παπαγαλάκια επειδή δεν αντιλαμβάνονται τις αλλαγές στην επικαιρότητα, πέφτουν σε χονδροειδείς γκάφες, γιατί αλλιώς θα αντιλαμβάνονταν ότι εδώ και πάρα - πάρα πολύ καιρό, σχεδόν καθημερινά, με ποικίλες ενέργειες και απανωτά δημοσιεύματα είχε δημιουργηθεί ένα πολιτικό υπόβαθρο σε σταθερές βάσεις, πάνω στο οποίο μπόρεσε να στηριχτεί μια ομάδα για να δημιουργήσει.

Βέβαια είναι κάποιοι που τρομάζουν στην ιδέα ότι μπορεί να γεννηθεί κάτι καινούργιο και αυτό με κινήσεις πανικού το δείχνουν χωρίς να το καταλαβαίνουν.

Άρα είναι ώρα να ειπωθούν με το όνομα τους όσα έγιναν προ κατά και μετά τις εκλογές, ιδιαίτερα όταν τα υπονοούμενα εκπορεύονταν είτε από πληρωμένους καραγκιόζηδες είτε από αφελείς καραγκιοζοπαίχτες, είτε από εκδιωχθέντες ή απαξιωμένους  πρώην πορτιέρηδες στους προθαλάμους ισχυρών, συγγραφείς ή εμπνευστές ΔΕΛΤΙΩΝ ΤΥΠΟΥ ατάλαντων μπαρμπάδων.

Για τον κ. Δημητριάδη θα επαναλάβω μια και μοναδική αναφορά.

Αυτήν που του είπα σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου:

«εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις πεζός και ξυπόλυτος. Αξία έχει να δεις πως θα σε αντιμετωπίζουν όταν ξεκαβαλικέψεις » και θα του θυμίσω και το άλλο «ότι στις 1 Σεπτεμβρίου δεν θα είναι ούτε καν δημοτικός σύμβουλος γιατί θα παραιτηθεί»

Σήμερα έχει πια καταστεί σαφές ότι η διαχείριση των τελευταίων εκατό ημερών ανέδειξε ζητήματα που πρόσβαλαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που περιφρόνησαν την ανθρώπινη ζωή, που εκλογίκευσαν τη φρίκη, που ενίσχυσαν την ατιμωρισία και κυρίως επιβράβευσαν την ηλιθιότητα.

Είναι φανερό πως ένα κομμάτι της αριστεράς που νόμιζε ότι μπορέι να αποτελέσει εναλλακτική λύση, δεν μπόρεσε να αναγάγει  την τακτική σε επίπεδο στρατηγικής.

Δεν θέλησε να κάνει τακτικές κινήσεις και δεν μπόρεσε να μετρήσει το κόστος και τον αντίκτυπο που αυτές θα προκαλούσαν.

Δεν θέλησε να επιλέξει ή να συμπορευτεί με κάποιον που συμμερίζεται τις αξίες της και το πρόγραμμα της για να την εκπροσωπήσει σε μια εκλογική αναμέτρηση, ίσως επειδή νόμιζε ότι μπορεί να κερδίσει μόνη.

Στην πολιτική τέχνη της διακυβέρνησης λένε ότι χωράνε πολλές τακτικές κινήσεις προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο στρατηγικός  στόχος .

Το δράμα για το κομμάτι της κεντροαριστεράς στον τόπο μας είναι ότι μερικοί θεώρησαν ότι οι τακτικές κινήσεις είναι σπουδαιότερες από τον στρατηγικό στόχο και ότι μόνον ένα μικρό ποσοστό έχει δικαιώματα γιατί όλοι οι άλλοι είναι καλοί για κωπηλάτες στη γαλέρα.

Είναι προφανές πως από τη μια μεριά μια τέτοια άποψη βόλευε εκατό στα εκατό την απερχόμενη διοίκηση του κ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ, από την άλλη όμως έδινε χώρο στην δημιουργία ενός άλλου πολιτικού υπόβαθρου υπεροχής που θα είχε ως στρατηγικό στόχο την ανατροπή της κακοδιαχείρισης στο δήμο και την αντικατάσταση της από μια νέα πραγματικότητα με αρχές και στόχους .

Έγινε κυρίως αντιληπτό ότι στην νέα πραγματικότητα οι δημότες ζητούσαν επίμονα να αποδείξουμε ότι αλλάξαμε και σοβαρευτήκαμε και ότι θα πρέπει να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ο άνθρωπος είναι αυτός που είναι.

Τέτοιες προκλήσεις που υπάρχουν για να απαντώνται και συνεκτιμώντας ότι η αλήθεια δεν υπόκειται στο χρόνο, άνθρωποι διαφορετικών ιδεολογιών, διαφορετικών αφετηριών και διαφορετικών αντιλήψεων συναποφάσισαν ότι πρέπει να αποτελέσουν μια πολύφωνη ομάδα χωρίς παραφωνίες με σκοπό να ανατρέψουν την κακοδιοίκηση και τις ατασθαλίες της παρέας που αποχωρεί και ότι αυτό είναι μια πολιτική πράξη μεγάλης σπουδαιότητας αφού απαλλάσσει τον τόπο από τραγικούς διαχειριστές.

Σ’αυτούς που φεύγουν το ανέκδοτο λέει ότι «ο έξυπνος παραδέχεται, ο πονηρός προσπαθεί να δικαιολογηθεί και ο βλάκας επιμένει».

Αυτοί που έρχονται μένει να αποδείξουν ότι «η υπευθυνότητα

προηγείται της ελευθερίας, η οποία πρέπει να ακολουθεί την ηθική», εξάλλου δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο νονός του συνδυασμού ΓΚΥΡΙΝΗ επιμένει ότι είναι «          ώρα ευθύνης» για όλους και για όλα.

Τάσος Τασιόπουλος

Ενεργός πολίτης

1.    Υ.Γ. περιφραστικά η πλευρά ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ  στα έντυπα της ακόμα και σε ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ με αποκάλεσε από καραγκιόζη μέχρι Δημο- διδάσκαλο.

Άλλο η πολιτική αντιπαράθεση και άλλο οι διαπροσωπικές σχέσεις, καταλαβαίνοντας το γιατί της πικρίας «άφες αυτοίς».

Εξάλλου ο ένας ήταν το σύμβολο της αντίστασης της φτωχολογιάς εναντίον του τούρκου δυνάστη και ο άλλος δίδασκε τον δήμο – δηλαδή το λαό.

Και αντίσταση εναντίον του δυνάστη έγινε και ο λαός διδάχτηκε και κυρίως νίκησε!!!!!

Το παραδεχτούν, δεν το παραδεχτούν πρόβλημά τους.

Μια προσωπική αναφορά.  Ναι ζηλεύω και ζηλεύω πολύ όλους τους καζανοκέφαλους.

2.    ΥΓ. Στον  φέρελπι τεμπέλη, που τον αγαπώ πολύ,και που δεν αξίζει ούτε για παρατρεχάμενος ένα έχω να συστήσω : << εφιαλτικό όνειρο θα ήταν να συνεχίσει η παρέα της κακοδιαχείρισης και όχι η ομάδα της συμμετοχικής διαδικασίας>>.

Αν βεβαία καταλαβαίνει τι θα πει συμμετοχική διαδικασία.