Παρέμβαση .Τασιόπουλος - Πριονίδης

-  Ξεκινήσαμε  και  συμμετέχουμε, στην  διαδικασία  της  δημιουργίας  του  νέου  πολιτικού  σχηματισμού  της  κεντροαριστεράς, πιστεύοντας  ότι συμμετέχουμε  σε  μια διαδικασία  αναγέννησης  του  πολιτικού  χώρου που  μας  εκπροσωπεί.

  Έτσι, λοιπόν, συμμετέχουμε  και  σήμερα, ελπίζοντας  ότι, τα  όποια  συμπτώματα  παλαιών συνηθειών θα ξεπεραστούν  στην  πορεία  για  την  ολοκλήρωση  αυτής  της  προσπάθειας.

 Γιατί  τα  λέμε  αυτά;  Γιατί  πιστεύαμε  ότι  στην  πορεία  για  ένα  συνέδριο, θα  γινόταν μια ολοκληρωμένη  προσυνεδριακή  δουλειά, με 

θέσεις, που  θα είχαν  επεξεργαστεί  κεντρικά και  που  θα  κατέβαιναν  στη  βάση  για συζήτηση, συμπλήρωση, συνδιαμόρφωση  και  αποδοχή  της  τελικής  πρότασης.

   Στεκόμενοι  κριτικά  στην μέχρι  τώρα  πορεία, δεν  βλέπουμε  να  γίνεται  κάτι  τέτοιο. Και  θεωρούμε ότι  αυτό  είναι  αρνητικό, μέσα  στα  θετικά  που  έχουν  γίνει  μέχρι  τώρα.

 Ελπίζουμε ο στόχος   να μην είναι να  χτιστεί, κεντρικά, ένα   κόμμα – μηχανισμός  κυβερνητισμού  και  περιφερειακά  ένα  κόμμα  εκλογικού  μηχανισμού.

Συνεπώς  στο επικείμενο συνέδριο της Κεντροαριστεράς το δευτερεύον σε πρώτη φάση είναι η ομογενοποίηση των πολιτικών σχηματισμών που δήλωσαν συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία του Νοέμβρη του 2017 και το μείζον ο προσδιορισμός του χαρακτήρα του συνόλου των πολιτών που προσέτρεξαν στις κάλπες.

- Για τον καπιταλισμό το μοναδικό κίνητρο για ανάπτυξη είναι το κέρδος.

- Για τον σοσιαλισμό όσο μεγαλώνει το κέρδος αυτό, τόσο πιο στυγνή και άγρια γίνεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων.

- Είναι γεγονός πως συνθήκες τέτοιας εκμετάλλευσης και στην χώρα μας υπήρξαν και μάλιστα κυριάρχησαν για δεκαετίες ολόκληρες.

- Η ανάπτυξη όμως της ταξικής πάλης γέννησε το κοινωνικό φαινόμενο της αμφισβήτησης, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως φαινόμενο κοινωνικού ριζοσπαστισμού, και που μέσα από αυτό συναντήθηκαν οι μάζες των εκμεταλλευομένων τάξεων και στρωμάτων της Ελληνικής Κοινωνίας που πολιτικά το 1981 εκφράστηκαν μέσα από το ΠΑΣΟΚ.

- Για μια ακόμα φορά όμως η ηγεσία του κινήματος έδειξε την ανεπάρκειά της, όχι μόνον να καθοδηγήσει τα πολιτικοποιημένα στρώματα, αλλά να παραδοθεί στο κομματικοποιημένο της κομμάτι με αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου να παθητικοποιηθεί το σύνολο του κινήματος και έτσι να κάνει εύκολη την εγκαθίδρυση μιας ετερόκλητης ακροδεξιάς συμμαχίας που στο όνομα της “πρώτης φοράς αριστερά” εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, πιστοποιεί ότι δεν επέλεξε η ίδια να λύσει προβλήματα αλλά την “επέλεξαν” διάφοροι κύκλοι εντός και εκτός για να λύσουν διαμέσου αυτής τα δικά τους προβλήματα τακτοποιώντας όλες τις εθνικές εκκρεμότητες.

- Επίσης για μια ακόμα φορά διαφάνηκε ο ρόλος της μεγαλοαστικής τάξης και ότι το οξυγόνο για την επιβίωσή της ήταν στο Εθνικό επίπεδο η στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων και στο παγκόσμιο επίπεδο η εξάρτηση και η κηδεμονία.

- Σ' αυτές τις συνθήκες όπου ο επαναπροσανατολισμός της αστικής τάξης και ο ελιγμός της, άρχισαν να επιφέρουν νέα σύγχυση στην “πρώτη φορά αριστερά”, είναι ευτύχημα ότι πάει να δημιουργηθεί και να συγκροτηθεί σε ενιαίο πολιτικό σχηματισμό με πρωτοβουλία του εναπομείναντος υγιούς τμήματος του ΠΑΣΟΚ η κεντροαριστερά.

- Όπως προκύπτει από τα παραπάνω η συγκρότηση της Κεντροαριστεράς σε ενιαίο πολιτικό σχηματισμό δεν πρέπει να είναι μια απλή πρωτοβουλία, αλλά να καταστεί σαφές ότι είναι κύρια έκφραση Κοινωνικού ριζοσπαστισμού σαν προϊόν της εξέλιξης των αντιθέσεων και της προοπτικής του μετασχηματισμού της κοινωνίας μας μέσα στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται από την ανάπτυξη ενός νέου λαϊκού κινήματος στη χώρα μας, που εμπιστεύεται και επιμένει στον σοσιαλισμό δηλαδή στη λογική του κέρδους με λογικό κέρδος και στην δημοκρατία.

- Σήμερα που το δίλημμα δεν είναι πια Δεξιοί- Αριστεροί ή ΕΥΡΩΠΑΪΣΤΕΣ – ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ούτε ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ – ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ αλλά αυτή καθαυτή η ύπαρξη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ στον Ελλαδικό χώρο, η σοσιαλδημοκρατία μπορεί ως απότοκος της Κεντροαριστεράς να επιφέρει στην Ελληνική Κοινωνία κύματα αλλαγών που αφορούν την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, την προοδευτική φορολόγηση των πολιτών, την αξιοκρατία, το τέλος του κομματικού κράτους, την δημιουργία ενός ψηφιακού κράτους για την εξυπηρέτηση του πολίτη, την πάταξη της καθημερινής διαφθοράς, τον σεβασμό στους θεσμούς, την διάκριση των εξουσιών και την πίστη στην δημοκρατία.

- Απαντήσεις στα παραπάνω μπορούν άμεσα να δοθούν μέσα από μια σωστή λειτουργία που απαιτεί “του μεν κράτους την καλήν διοίκησιν, του πολιτικού κόσμου την καλήν  διάθεσιν, του δε λαού των γνησίαν θέλησιν”.

- Όλα  τα παραπάνω μπορούν να επιτευχθούν καθώς υποστηρίχτηκαν και προεκλογικά αν υπάρξει μια παράταξη – η παράταξη της Κεντροαριστεράς- που ως προτεραιότητά της βάζει την μεταρρύθμιση του παρόντος και όχι του μέλλοντος, θέτοντας συγκεκριμένες προτεραιότητες.

- Ως πρώτη είναι η εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και αυτή μπορεί να επιτευχθεί με συγκεκριμένα βήματα.

- Πρώτο το σπάσιμο των ΜΑΜΟΥΘ εκλογικών περιφερειών στο Λεκανοπέδιο και αλλού, όπου για να εκλεγεί κάποιος βουλευτής χρειάζεται είτε πακτωλό χρημάτων είτε αγκαζέ τα ΜΜΕ.

- Δεύτερο, αναλογικότερο εκλογικό σύστημα- όχι απλή αναλογική – που θα δίνει ένα μικρό μπόνους στο πρώτο κόμμα με σκαλοπάτια ανάλογα μετά ποσοστά του.

- Τρίτο, όλες οι επιτελικές θέσεις της διοίκησης και των υπουργείων θα κατακτώνται με εξετάσεις ύστερα από προκήρυξη μέσω ΑΣΕΠ και να μην καπαρώνονται από ανάξιους ή αποτυχόντες κομματάρχες.

- Τέταρτο, να θεσμοθετηθούν θητείες αιρετών κάθε βαθμίδας ώστε να μην καπαρώνονται από τα διάφορα ρουσφέτια τα αιρετά έδρανα.

- Πέμπτο, να καταργηθεί το ρεζιλίκι των τριήμερων όταν κανένα κόμμα δεν αποκτά αυτοδυναμία καθώς με τα τριήμερα το μόνο που προλαβαίνουν να κάνουν τα κόμματα είναι να διαπραγματευτούν και να μοιράσουν υπουργικές καρέκλες.

- Η οποιαδήποτε κατάληξη κυβερνητικής συνεργασίας να είναι ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ αποτυπωμένη σε χαρτί.

- Δεύτερη προτεραιότητα είναι η προοδευτική ανά εισοδηματικές κλίμακες φορολογία, σε συνδυασμό με τη μείωση φορολογικών συντελεστών.

- Τρίτη πρέπει να είναι το ψηφιακό κράτος όπου ο κάθε πολίτης θα μπορεί ψηφιακά να καταθέτει το αίτημά του και με τον ίδιο τρόπο να μαθαίνει και την πορεία και το αποτέλεσμα.

- Τέταρτη και τελευταία είναι μια οριζόντια προτεραιότητα που αφορά το σεβασμό στους θεσμούς, την διάκριση των εξουσιών και την δημοκρατία.

- Πέρα και έξω από τα παραπάνω το κυρίαρχο για την Κεντροαριστερά πρέπει να είναι το τέλος των αρχηγικών κομμάτων. Χρειάζεται ένα κόμμα θεσμός με εσωτερική δημοκρατία όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται συλλογικά.

- Σε κάθε περίπτωση – και το συνέδριο είναι μια ευκαιρία – τα παραπάνω  να αποτελέσουν παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα – γιατί πρέπει να υπάρξει επόμενη μέρα – με νέο οργανωτικό, καταστατικό, πραγματικό συνέδριο μετά από τις 16-17 και 18 Μαρτίου που το μόνο που μπορεί και πρέπει να πετύχει είναι η ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗ των πολιτικών φυλών που προσέτρεξαν στις εκλογές του Νοεμβρίου τον 2017.

Εξυπακούεται ότι προγραμματική δουλειά που θα αφορά το μέλλον μιας παράταξης για την εξυπηρέτηση του μέλλοντος μιας χώρας, μπορεί να γίνει με 400 εκλεγμένους συνέδρους με πολιτική συνείδηση αφού προηγηθεί εξάμηνη προσυνεδριακή δουλειά σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, με την ανάπτυξη εποικοδομητικού διαλόγου πάνω σε μια κεντρική πλατφόρμα με τοπικές, νομαρχιακές και περιφερειακές διαδικασίες και συνελεύσεις με αποκορύφωμα ένα ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ συνέδριο.

                                                                       Τασιόπουλος -  Πριονίδης