·
Ο
ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ σχεδιάστηκε να λειτουργήσει ως «θεσμικό κλειδί» αλλά η διαφορά ανάμεσα στην επιτυχία και την
αποτυχία έχει να κάνει με τους ανθρώπους
και οι άνθρωποι όταν λειτουργούν με υπερβολή, με εγωισμούς, με αποκλεισμούς και
με μικρότητες ακυρώνουν τον θεσμό και υποβαθμίζουν κάθε δυνατότητα προοπτικής
και ανάπτυξης.
·
Οι
άνθρωποι λοιπόν που ανακατεύονται σε κάθε εκλογική διαδικασία μιας
παρατεταμένης
εκλογικής περιόδου δεν είναι μόνον οι κάθε λογής ενδιαφερόμενοι να λύσουν
προβλήματα – γιατί υπάρχουν και τέτοιοι-
αλλά είναι και άλλοι που ενδιαφέρονται για «το καλό του τόπου» μεταφερόμενοι και παζαρεύοντας από παράταξη σε
παράταξη «το καλό του τόπου» είτε σε «προεκλογικές
δαπάνες» έτσι λένε τώρα τον μπεζαχτά, είτε σε καπάρωμα «θέσης ευθύνης» έτσι ονομάζουν τώρα τις
θέσεις που προσφέρουν θεσμοθετημένο χρήμα –δηλαδή
μισθό- ή «την αναγκαία και απαραίτητη» κάλυψη «αφανών δαπανών».
·
Τέτοια
φάρα ανθρώπων – συνήθως υπεράνω
υποψίας – κινείται σαν την άμμο προτάσσοντας την ιδεολογία της αρπαχτής.
·
Η
φάρα αυτή συνήθως προβάλλεται δεόντως από όλους και πρώτα - πρώτα από όσες παρατάξεις ξέρουν ότι
χτυπούν φλέβα χρυσού γιατί σε περίπτωση εκλογής έχουν εξασφαλισμένη μια καρέκλα
ενός μουγγού ό, τι και αν βλέπει, ό,
τι και αν ακούει.
·
Προβάλλεται
όμως και από κάποια φιλικά media αφού την ίδια διαδικασία <για το καλό του τόπου>
έχουν υποστεί και αυτά.
·
Δεν
χρειάζεται να πάει κανένας μακριά αφού δειλά – δειλά άρχισαν να σκάνε ακριτομύθειες περιθωριακών έστω media με στόχο συγκεκριμένη νέα παράταξη, που κλέβει την παράσταση, όταν κατέπεσε
η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ότι απερχόμενη διοίκηση δεν θα έχει αντίπαλο ή ότι κανένας άλλος δεν θα καταφέρει να κάνει συνδυασμό,
λες και η κακοδιαχείριση της προηγούμενης τετραετίας με τις απολιθωμένες
τακτικές και τους μηχανισμούς του χτες, αφορούσε μόνον την πληρωμένη
προβολή στα διάφορα τσιμπούσια για εγκαταστάσεις
εργολάβων σε έργα που «με τρόπο» δόθηκαν και «με τρόπο» θέλουν να τα παρατήσουν.
·
Είναι
τέτοια η αναίδεια και η ασυδοσία που ακόμα και αδαείς και ανεπάγγελτοι – άνθρωποι
που δεν κόλλησαν ούτε ένα ένσημο στη ζωή τους- πάνω στο άνθος της ηλικίας τους αντί να πάνε
να βγάλουν κανένα μεροκάματο- να πουλάνε εκδούλευση με ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗ νοοτροπία της εποχής των ΝΕΝΕΚΩΝ προσπαθώντας να εκβιάσουν μπας και τσεπώσουν κάτι τις και από απέναντι.
·
Κρύβοντας
ό, τι χειρότερο έχει να δείξει ο τόπος, προσπαθούν παραπλανητικά πουλώντας δημοκρατία , προσκολλημένοι
στις μισές αλήθειες που είναι χειρότερες από ολόκληρα ψέματα και παριστάνοντας τους αμερόληπτους, μεροληπτούν ασύστολα υπέρ του
συνδυασμού που είναι πρωταθλητής της
αδιαφάνειας – όντες κατά δήλωση τους εφημερίδα – αν είναι
δυνατόν!!!
·
Είναι
γνωστό πως ελευθερία του τύπου δεν σημαίνει ασυδοσία και βέβαια υπάρχει θέμα με την φασίζουσα – μόνο προς μία κατεύθυνση παραπομπή σε ηλικιακούς αποκλεισμούς – εντάξει η απερχόμενη διοίκηση είναι γεμάτη
προσκόπους με κοντά παντελονάκια και
κυρίως φρέσκα μυαλά – αλλά και σε αλυσοδεμένο τύπο όταν κάποιος ζητάει την
αποκατάσταση της αλήθειας σε ψευδές δημοσίευμα.
·
Από
το καλοκαίρι υποστήριξα – έχοντας
κληθεί να καταθέσω ουκ ολίγες φορές ως μάρτυρας στην δικαιοσύνη και άρα γνωρίζοντας – ότι θα βοηθήσω όσο μπορώ ότι προκύψει
από οσεσδήποτε υποψηφιότητες εκδηλωθούν.
·
Εκδηλώθηκαν
αυτές του ΑΠΑΤΣΙΔΗ – ΓΚΥΡΙΝΗ – ΜΠΡΟΥΣΚΕΛΗ- και ΝΑΛΜΠΑΝΤΗ
και προέκυψε η υποψηφιότητα και με δική μου συμμετοχή στις διαδικασίες, του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΚΥΡΙΝΗ για την οποία
προφανώς και προσπαθώ, χωρίς να είμαι υποψήφιος όχι γιατί δεν μπορώ να προσφέρω
– εξάλλου αυτό άλλοι θα το έκριναν –
αλλά γιατί με την νέα απογραφή η Δημοτική
Ενότητα ΑΝΤΙΓΟΝΙΔΩΝ περιορίζεται
στις (3) τρεις έδρες και δεν θέλω να στερήσω τη χαρά της συμμετοχής σε νέα
παιδιά που ήταν μαζί μου επί μια 20ετία.
·
Πιστεύοντας
πως αυτό δεν συνάδει με την παλαιοκομματική νοοτροπία κάποιων που
αλλάζουν αρχηγούς σαν τα πουκάμισα – π.χ. από τον Μιχάλη του ΠΑΣΟΚ στον Μιχάλη
της Ν.Δ. ή από τον Μπάμπη του ΠΑΣΟΚ στον Φώτη της Ν.Δ.- προφανώς για το
«καλό του τόπου», μπορώ να υποστηρίξω ότι επειδή για τον τόπο
είναι «ώρα ευθύνης» πρέπει να γυρίσει η ώρα της διαφάνειας, να γυρίσει η
νομιμότητα στη λειτουργία όλων των θεσμικών διαδικασιών και κυρίως να γυρίσει η
ώρα στη λήψη των αποφάσεων.
·
Η
διοίκηση ενός δήμου είναι συμμετοχική διαδικασία και σήμερα που η κοινωνία
βρίσκεται σε φάση αναζήτησης για
δημιουργία νέας συνείδησης, σήμερα
που πρέπει να δούμε την κρίση σαν μετάβαση, είναι ανάγκη να
απορρίψουμε τα σκουριασμένα μυαλά παλιά ή νέα που την ιδέα τους την έχουν στο
κεχρί.
·
Εξάλλου
η παράταξη «ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ» ζητάει εντολή
από τους πολίτες και δεν ζητάει
καθοδήγηση από βουλευτάδες ή παλαιοκομματικούς.
Τάσος Τασιόπουλος
Δημοτικός Σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου